Atilla İlha’nın çok anlamı derin olan “kimi sevsem sensin” adlı şiirinin şu satırları gerçekten aşka dair olan inancımı tazeliyor.
kimi sevsem sensin / hayret
sevgin hepsini nasıl değiştiriyor
gözleri maviyken yaprak yeşili
senin sesinle konuşuyor elbet
yarım bakışları o kadar tehlikeli
senin sigaranı senin gibi içiyor
kimi sevsem sensin / hayret
senden nedense vazgeçilemiyor
Şairin bu şiiri beni gerçekten umutlandırıyorken, aşık olduğu, kız kardeşinin sınıf arkadaşı olan “suna su” için yanlış zamanda yanlış yerdeki doğru insan mıydı ?” Diyerek üzüntüsünü ve çaresizliğini belli ederken, aşk mektupları ile Nazım Hikmet’in şiirlerinde yer alan, Vacide adli kızla da anılan ama evlendiği kişinin başka birisi olması ve mutlu bir evlilik geçirdiğine dair bir çok yazı olması beni şiirlerinin aşka umutlandırdığı kadar, umutsuzluğa da düşürüyor. Ruhunun sanki bir şeye takılması “kimi sevsem sensin” derken sanki herkeste kendini arayan yürekten bahsediyor gibi, sanki herkesi kendisi sandığı için canı bu kadar yanmış ki, şiirleriyle yüreklere dokunuyor gibi..
